گذشت آن زمانی که کلاس در نقد حکومت بود. به خصوص وقتی سطح نقد «دانایان» و «نادانایان» یکی شده است، نقد صرف حکومت دیگر نمی‌تواند ما را به پیش ببرد. دل بستن به تغییر از راه طرح بدیهیات نقدنما علیه حکومت، خطاست. راهی جز تولید فکر و نیروی خلاق، دغدغه‌مند و پویا نداریم.
Follow
بحران ما ابن است که در شعارها گیر کرده‌ایم. چه دین، چه دموکراسی و چه خیلی موارد دیگر، کارکرد شعاری دارند. تا زمانی که در زندگی شخصی‌مان از شعارزدگی رها شده و اهل عمل شده باشیم، وضع‌مان بهتر از این نخواهد شد؛ شاید نهایتا پالان عوض شود.
بین این شعارزدگی‌ها، عدالت‌خواهی از قلم افتاد.
نه دین‌دار نا مساله دین دارد، نه دموکراسی‌خواه ما دغدغه دموکراسی و نه حتی فعال نرم‌افزار آزاد ما، دغدغه آزادی نرم‌افزار.
تغییر معنادار، از راه لاس زدن با مفاهیم به دست نمی‌آید؛ نیاز به ترجمه مفاهیم در زندگی واقعی داریم و این تغییر، نه از راس قدرت رسمی که از کف جامعه باید انجام شود