من تنها دو سناریو ادامه چنین اعتراضی می‌شناسم:
۱. حرام کردن بیت‌المال در شکم لپ‌لپ‌گرام رانتی
۲. حرکت به سمت شبکه‌های اجتماعی آزاد و خودگردان
چرا افق دید علیزاده‌ها از اولی فراتر نمی‌رود؟
چند ماه پیش پس از یکی از جلسات جدال بر سر طرح صیانت که در آن عملا علیزاده از راه‌اندازی شبکه‌های اجتماعی داخلی حمایت کرده بود، پیام‌های متعددی برایش فرستادم و ضمن ابراز تاسف از مواضع مطرح شده، درباره چرایی شبکه‌عای اجتماعی آزاد توضیح دادم. پاسخ: سکوت.
Follow
درد بالاتر، سکوت و چه بسا بی‌مایگی جامعه نرم‌افزار آزاد ایران است. به نظرتان چند نفر از ۴۶۰ «فعال نرم‌افزار آزاد» امضا کننده بیانیه تیر ۹۹ که ذوب در اندیشه‌ها و ارزش‌های نرم‌افزار ازاد هستند، در شبکه‌های اجتماعی آزاد فعالیت می‌کنند؟
با این وضعیت به کجا خواهیم رسید؟
