https://twitter.com/persepolis_news/status/1357039765854572546
الان این جماعت جشنواره فجر هر کدومشون کرونا بگیرن و بمیرن ما باید دلمون بسوزه؟
خیلی‌ها بیش از یک ساله پدر و مادر و عزیزانشون رو ندیدن.
باید دلسوزی کنیم به حال اینها؟
https://twitter.com/golizmoh/status/1356969818050682882
یا این ویدیو رو که می‌بینم باید دلم به حال میناوند و انصاریان بسوزه؟
حماقت به هر شکلی و از سوی هر کسی حماقته
چه ورزشکار و چهره ورزشی
چه سلبریتی و سینماگر
هر کسی که احمقانه رفتار می‌کنه نه خودش بلکه جان بقیه رو هم به خطر میندازه.
نه اینکه من تمام و کمال همه چیز رو رعایت کرده باشم. نه
من هم اشتباه می‌کنم و بعید هم نیست مبتلا بشم
من دو هفته‌ای یکبار با هزار ترس و لرز به خاطر شرایط کارم سوار هواپیما می‌شم و الان حالم از این جماعت به هم می‌خوره.
مشکل فقط سیستم نیست، مساله انتخاب فردی هم هست.
من منکر بی‌برنامگی و فشل بودن سیستم نیستم
نه تنها در این مورد در همه اعضا و جوارحش و در همه سطوح از سیاست‌های کلان تا پروژه‌های بزرگ و حتی موارد کوچک مثل مقررات مالی و اداری سیستم به معنای واقعی بدون فکر عمل می‌کنه.
این مساله موجب نمی‌شه که من مسئولیت شرکت در تجمع‌ها به این شکل رو فقط متوجه دولت بدونم
بی فکری، خودخواهی، میل به دیده شدن و هر آنچه که جماعت سلبریتی ازش نون در میارن باعث شده که اینجوری انتخاب کنن که توی برنامه تلویزیونی شرکت کنن یا برن جشنواره
من نمی‌تونم برای اینها دلسوزی کنم و حتی نمی‌تونم بی‌تفاوت باشم ازشون عصبانی هستم
اون دیوانه‌ای که پا می‌شه میره برنامه تلویزیونی اگر مطمئن باشه که واقعا متخصصه، اگر به خودش مطمئن باشه تلویزیون رو مجبور می‌کنه که ارتباط تصویری مجازی باهاش برقرار کنن و در غیر این صورت هم عطاش رو به لقاش می‌بخشه
بر خلاف خیلی‌ها که که دوست دارن برای این سیستم خرد و هوشمندی رو حتی در قالب بدجنسی لحاظ کنن، من به نظرم مهم‌ترین ویژگی سیستم و مسئولانش، کودنی و حماقت بی حد و حصره. چیزی که در تمام این سال‌ها به جامعه هم تزریق شده.
بلانسبت همه، ما الان یک جامعه احمق، کودن و بی‌فکر داریم.
چون بی‌فکری یا ادای حماقت و بهتر بگم بی‌شرفی و کنار اومدن با حماقت‌های سیستمی راه رو برای پیشرفت تو این شرایط باز می‌کنه
همین تعریف پیشرفت از دید مردم هم احمقانه است. تو گنداب، پیشرفت معنا نداره. حالا تو هی قد بکش.
